Bieg po życie

Ranek, bieg do lekarza. 

Ciche ale wyraźne uliczne miał. 

Spoglądam- kot ciągnący się na dwóch łapach. 

 Biegnę dalej, serce krzyczy ,,wróć" , rozum podpowiada ,,przecież sobie obiecałaś wyciszenie" 

Wracam.

 Odszukuję dom kota.

 Szok kobiety. Trzęsąca się niemoc danej chwili.

Stanowczo mówię co i jak, dopilnowuję 2 letnią córeczkę tej kobiety, owijam kota w koc. Torbę z kociakiem wciskam w rękę mówiąc- ,,on żyje i to jest najważniejsze." Ocieram Jej łzy życząc dużo szczęścia w kierunku odjeżdżającego samochodu jadącego do weterynarza.

 Do kolekcji

Doktorek przepisał antybiotyki i astma inhalator. 

Będę brać