( 534 )

Goście się zjechali. 

Nasze odświętnie ubrane Bliźniaki ,, wariowały" już

 pod Kościołem - niecierpliwe i gotowe do spania. 

Ksiądz otworzył bramy z niewielkim opóźnieniem. 

Kto mógł usiadł już w ławkach przy chrzcielnicy. 

Tylko My - Rodzice i Chrzestni 

pozostaliśmy przy wejściu.

 Trzymałam Ragner na rękach.

 Kira obserwowała nas z ramion tatusia.

 Cisza, oczekiwanie gości i pisk naszych maluchów

 uderzały w siebie pięknem chwili. 

Wydawałoby się, że tego spokoju nie można niczym zakłócić. 

Chciało się tak trwać w tym przemiłym oczekiwaniu i napięciu. 

A jednak. 

Jedna z chrzestnych szepnęła mi na uchu

 - chyba się na nodze zadrapałaś. 

Spojrzałam w dół i przerażenie ogarnęło mnie całkowicie. 

Po nogach ciekła krew, która oznaczała tylko jedno.

 Znów dostałam krwotok

Już  nie plamię 

tylko bardzo mocno krwawię. 

I co teraz??? 

Myśli paniczne zaprzątały moją głowę. 

Czułam jak ze mnie bucha,

 czułam stróżki krwi , które spływały intensywnie po moich udach.

 Z trudnością powstrzymałam łzy. 

To był chrzest naszych dzieci,

 a mi groził szpital. 

Odnalazłam wzrokiem męża.

 Uchwycił moje spojrzenie. 

Zauważyłam Jego przestraszenia i ogromna troskę.

 Przejął ode mnie synka, a ja krokiem udanego spokoju

pomaszerowałam w stronę kościelnej toalety. 

To co zobaczyłam

wywołało u mnie rozżalenie.

Wszystko we krwi.

Zaczęłam ryczeć,

Nie mogłam powstrzymać już emocji, które się we mnie zbierały.

Co robić???

Jak nałożyć uśmiech na gębę, kiedy  nic nie wychodzi.

Spojrzałam jeszcze raz na siebie,

Ja, rozżalona, zapłakana, we krwi w kościelnej toalecie.

A przecież to tak nie miało być. 

To chrzest naszych dzieci. 

To uwiecznienie, 

które będą pamiętać z opowiadań.

Szybko zebrałam swe myśli. 

Hmm

Co robić??? 

I nagle

Eureka

 Odkryłam w torbie pampersy maluchów.

Ogarnęłam się wewnętrznie, 

posprzątałam 

uprałam

podmalowałam

Wyszłam z myślą, że pampers pewno nie przecieknie 

Teraz to tylko nie zemdleć, nie upaść

***

Wszyscy już stali przed chrzcielnicą.

Ceremonia trwała.

Nikt nie zauważył problemu, z którym się zmierzałam. 

Były śpiewy, obietnice, organy i piękne słowa.

Chrzest i piękny wieczór wbił się naszym gościom w serca.  

Ja otoczona miłością i troską męża

przetrwałam z uśmiechem na twarzy do końca. 

mężuś z synkiem i duchownym

chrzestna z córeczką i duchownym

 

 

CDN...